Op een zonnige novemberdag vorig jaar was ik met Orthopedagoge Ilse Vonder op het 4-Seizoenen-
pleintje van Stichting Entrea Lindenhout in Apeldoorn. Ruim 10 jaar geleden had Ilse het initiatief
genomen voor ontwerp en aanleg van deze groene speelplek. Kinderen speelden er nu ook weer
naar hartenlust. Er fladderden vlinders en een bonte specht timmerde op een oude beuk. Volop
leven. Maar we zagen ook dat de speelplek hard toe was aan renovatie. ‘Anneke, ik wil deze plek
weer mooier maken, wil jij mij daarbij helpen?’ Was haar vraag. Natuurlijk wilde ik dat. Drie weken
later was Ilse er niet meer.


De vraag van Ilse bleef rondzingen in mijn hoofd. Ilse had ook met vriendinnen en collega’s over haar
renovatiewens van deze plek gesproken. Deze wens bracht ons samen om te kijken of renovatie
mogelijk was. Hierboven vind je een indrukwekkend filmpje van Ilse over haar Droom.


Waarom wilde Ilse speciaal deze plek renoveren? Dat heeft te maken met de groep kwetsbare
kinderen die er gebruik van maken. Ilse heeft jaren gewerkt met kinderen met allerlei
gedragsproblemen / psychiatrische problemen. Juist voor deze groep werkt spelen in het groen
helend. Vaak komen juist deze kinderen niet in contact met groen. Haar droom was dat spelen in het
groen voor deze kinderen mogelijk moest blijven. Entrea Lindenhout heeft al jaren te maken met
bezuinigingen. Geld voor renovatie en onderhoud is er nauwelijks. Dat wist Ilse.


Behalve door kinderen van de dagbehandeling van Entrea Lindenhout wordt het 4-Seizoenenpleintje
ook door kinderen van de aangrenzende kinderopvang gebruikt, de fysiotherapeut werkt er soms
met de kinderen en ook maatschappelijk werk maakt gebruik van de plek samen met kinderen en
ouders bij bijvoorbeeld intakegesprekken.


We zijn bijna een jaar verder. Er is contact geweest met Entrea Lindenhout. Er ligt inmiddels een
schetsontwerp dat binnenkort besproken wordt. Omdat we z.s.m. daarna aan de slag willen met
deze plek zijn wij alvast op zoek naar Springzaadmedewerkers en andere vrijwilligers die hun
menskracht ter beschikking willen stellen voor dit project en / of een deel willen sponseren bijv. door
het leveren van materialen. We denken met voldoende vrijwilligers eind november begin december
2 of 3x een werkdag te organiseren en zo deze klus te met elkaar te klaren.


Wie of wat zoeken we?


We zoeken vrijwilligers en sponsoren voor de invulling van een groot aantal kleine wensen:

  1. herstel van 2 wilgenhutten en de wilgentunnel
  2. realisatie van ´het tuintje van Ilse´, met o.a. plantjes uit de tuin van Ilse
  3. herstel van beplanting achter langwerpige stapelmuur
  4. hulp bij ontwerp en uitvoering van een verkeersparcours
  5. betonverf voor het verkeersparcours
  6. snoei van de aanwezige (fruit)bomen (max. 7)
  7. herstel van kleine pergola bij de entree (en opbinden van druif)
  8. wieden en aanvullen van plantenbak met o.a. aardbeiplanten, kruiden en bessen
  9. donatie van 7 nieuwe bomen (waaronder 2 els en 1 liquidambar)
  10. aanplant van deze nieuwe bomen
  11. het verwijderen van gras bij de zandwaterspeelplek en aanvullen/sponseren van nieuw speelzand
  12. realisatie van een extra speelwatergoot
  13. het schilderen van de nieuwe donateursboom
  14. boomstammen en boomstamblokken (leveren en plaatsen)
  15. realiseren van een takkenril
  16. het coördineren van de aanleg project
    Daarnaast ook de oproep voor sponsering van een paar grotere wensen (mogelijk niet haalbaar
    vanwege kosten en keuring):
  17. herstel van het huisje met glijbaan en klauterparcours
  18. een nestschommel met valzand (en aanpassing van het terrein rondom)
  19. eenvoudig parcours van stapstenen en boomstammen eventueel als alternatief voor 17.

Ik hoop dat jullie willen kijken naar wat je kunt bijdragen aan ‘De droom van Ilse!’


Ook een gift is welkom. Graag op rekening nummer NL69 TRIO 0777 8546 00 t.n.v. Stichting Groene
Pedagogiek o.v.v. Donatie droom Ilse [eventueel nog specifiek noemen waarvoor.]


Namens de groep vrienden en collega’s van Ilse, dank jullie wel!


Voor meer informatie: Anneke Rodenburg tuinenvlinder@gmail.com 0570513027 of (liever na
afspraak via app) 06-11141982


Meer over Ilse Vonder HIER


Klik HIER of op de afbeelding om je aan te melden

Heilien ontvangt ons en leidt ons rond op het terrein van de voormalige tuinbouwschool Frederiksoord, waar Heilien actief mee werkt bij de reactivering van dit historische tuinlandschap met een bijzonder verhaal.
In het felle zonnetje dankt ieder bestuurslid met een persoonlijke herinnering en een cadeautje Heilien voor de gezamenlijke tijd.
Pjotr heeft een muzikaal poetisch afscheidsverhaal voor Heilien voorbereid.

Buitenonderwijs

door Marieke Markvoort

Voor de opleiding HBO-pedagogiek deed ik mijn afstudeeronderzoek over ‘buitenonderwijs’. Met Stichting Springzaad als opdrachtgever, kreeg het onderzoek uiteraard de toevoeging ‘buitenonderwijs op groene schoolpleinen’. Ik heb onderzocht wat maakt dat (op de 9 onderzochte scholen) leerkrachten wel of juist geen buitenlessen geven op hun groene schoolplein. 

Mijn persoonlijke verwachting was dat leerkrachten buitenonderwijs wel leuk en aardig zouden vinden als manier van lesgeven, maar dat ze het weg zouden wuiven door tijdgebrek. Maar ze hebben er wel degelijk interesse in! Op alle scholen van de leerkrachten die ik gesproken heb, worden regelmatig lessen op het plein gegeven. Een belangrijke voorwaarde om buitenlessen voor te bereiden en uit te voeren is wel dat dit haalbaar moet zijn in de tijd. En laat dat nou net een issue zijn in het basisonderwijs.

Een interessant gegeven vind ik de nadruk op het moeten behalen van zo goed mogelijke leerresultaten. Die druk komt blijkbaar niet alleen vanuit de onderwijsinspectie maar ook van de ouders. Twee leerkrachten vertelden me dat het daardoor een grote stap is om buitenlessen te geven. Je moet er namelijk zeker van zijn dat de leerlingen met buitenlessen óók goede resultaten behalen. Wetenschappelijk bewijs toont aan: door buitenonderwijs verbeteren de leerprestaties zelfs. Nu moet die wetenschap nog wat bekender worden in ons landje.

Praktische belemmeringen die genoemd werden waren: ‘omdat het plein vaak bezet is om op te spelen en kan er daarom geen les op gegeven worden’, ‘het plein is te klein’, ‘we hebben geen werkplek op het plein’ of  ‘we werken met tablets en die wil ik niet mee naar buiten nemen’. Deze zaken zijn met wat goede wil vaak wel op te lossen.

Sommige scholen die deelnamen aan het onderzoek hebben buitenonderwijs als regelmatige gehanteerde onderwijsmethode. De verhalen van die gepassioneerde docenten waren natuurlijk het leukst om te horen. Out of the box durven denken en daarnaar te durven handelen als team waren inspirerend! Het is te hopen dat steeds meer scholen deze richting op gaan.

Herfstige groetjes, Marieke Markvoort

Vormen en beheren van speelnatuur, natuurtuin en landgoed, staat in de ondertitel van ons bedrijfsnaam.

Het woord “speel “ is er 12 jaar geleden tussen gezet, vanwege onze eerste speelaanleiding die we gebouwd hebben in Ermelo.

Sindsdien is er heel veel gebouwd met hout, steen en staal: Speelaanleidingen waarin kinderen zich uit kunnen leven, hun grenzen mogen opzoeken en verleggen en het recht hebben om te vallen.

De grenzen opzoeken wil zeggen dat je er soms overheen moet, anders weet je nooit waar je grens ligt.

Zo is er in de loop van de tijd een extra poot ontstaan aan het bedrijf, wat veel plezier geeft.

Wij (de bouwers) hebben mazzel, omdat wij als eerste mogen spelen met hout en als het klaar is,dragen we het aan de gebruikers (vooral kinderen) over.

Voor mij voelt het ook zo. Als we bouwen is het van ons en als het klaar is, verlaten wij het eigenaarschap en geven het over aan de kinderen. Zo hoort het ook.

Als mensen aan mij vragen, wat doe jij eigenlijk, vind ik het altijd moeilijk om daar antwoord op te geven. 

Hovenier voel ik mij niet, omdat ik dat associeer met de ‘traditionele hovenier ‘. Een tuin ontwerpen, maken, aanplanten en zo houden door schoffelen, harken, snoeien, weer compost inbrengen etc. is niet zo mijn ding. Ik zeg wel eens, als ik als traditionele hovenier moet gaan werken, stop ik acuut.

Ecologisch hovenier dan!

Dat klinkt al beter, maar dekt de lading ook niet omdat ik veel meer doe dan ecologische tuinen aanleggen. Het mooie van ecologisch tuinieren vind ik dat, wanneer je klaar bent met het vormen van de tuin, het proces pas begint. Ik kom nog in tuinen die ik 20 jaar geleden heb gevormd en ze zijn nog steeds mooi en naar tevredenheid van de bewoners.

Landschapsbeheer misschien?

Werken in het landschap voor particulier of overheid en samen met vrijwilligers iets onderhouden of induceren geeft veel voldoening. Het vlechten van hagen, hakhout beheer, maaibeheer en het geven van cursussen is prachtig om te doen. Met een gezamenlijke horizon is daarbinnen de diversiteit een zegen.

Je doet toch ook wat met hout, vragen ze dan.

We doen zeker ook veel met hout. Dat is de basis van de speelaanleidingen, daarnaast maken we banken, tafels, ecostammen, houten schuurtjes, landhekken en nog meer leuke dingen. 

Het is prachtig om te zien hoe we soms met een aanhanger vol krom hout aan komen rijden, waarvan men dan zegt: ‘Wat is dat voor een brandhout?’ Maar na een paar dagen staan ze versteld, wat je allemaal met ‘ brandhout’ kunt maken 🙂

Dit is allemaal leuk en aardig, maar wat het meest essentiële is, is de samenwerking met collega’s. Ik had het daar al over: ‘met een gezamenlijke horizon, waarbinnen diversiteit een zegen is’.

Dat maakt het werken met collega’s zo ontzettend belangrijk. Samenwerken waarin voorop staat dat je dezelfde horizon hebt, elkaar blindelings vertrouwt en elkaar veel vrijheid geeft binnen de kaders die er zijn in een opdracht. Zo ontstaat er een mooi dynamisch proces waarin je elkaar blijft inspireren, zodat je weer nieuwe dingen verzint. 

Die inspirerende samenwerking komt het meest tot uitdrukking bij opdrachten zoals we die jaren in België hebben gedaan, want hier kwamen ook de overnachtingen bij, waardoor je dagen op elkaars lip zit met werk en eten, drinken, slapen, opstaan, ontbijten enz.. 

We vormen dan een hecht team van soms wel acht mensen, van verschillend pluimage (Allemaal ZZPers), die vaak in groepjes een deelopdracht uitvoeren. Elk ploegje krijgt een tekening, gelimiteerd hout 🙂 en de locatie en uitleg hierover. Na overleg gaat iedereen aan de slag. Tussentijds is er tijd voor overleg waar nodig. Het motiveert enorm als ieder zijn verantwoordelijkheid neemt en zijn eigen creativiteit kan inzetten  voor zo’n deelproject.  Vrijheid is daar een zeer belangrijke factor in.

Met vriendelijke groet,

Jeroen Charpentier

www.charp.nl