#81 Recensie boek: ‘Leuke Groene Dingen Doen’ van uitgeverij Jan van Arkel

, ,

 door Ity Busstra-te Velde

Tussen de huizen en wegen op zoek gaan naar natuur? Het boek ‘Leuke Groene Dingen Doen’  van uitgeverij Jan van Arkel neemt je mee naar buiten en geeft je in vier thema’s inspiratie mee om buitenervaringen op te doen in een stedelijke omgeving. Want natuur is, zo blijkt, overal.

Het boek begint met een korte inleiding over de klimaatveranderingen en wat je zelf daarin kunt doen, waarom het zo belangrijk is om naar buiten te gaan, ook al is een natuurlijke omgeving niet direct te vinden en hoe dat veilig kan in de stad. Het wordt begeleidmet inspirerende foto’s die gelijk al laten zien dat de stad ook genoeg te bieden heeft aan natuur. Het vraagt om aandacht voor details te hebben en hoe je door anders te kijken overal natuur kunt zien. 

Kinderen worden uitgenodigd om een natuurtas bij zich te hebben waar de eerste benodigdheden in zitten voor een geslaagde tocht en een natuurdagboek bij te houden waar ze hun bevindingen in kunnen schrijven. Niet alle activiteiten in het hoofdstuk ‘In park en tuin’ hebben per se direct met natuur te maken, het laat ook zien hoe je fijn buiten kunt spelen waarbij je de natuur betrekt bij het spel. Van het inrichten van plekjes tot spelletjes en diertjes verzorgen.

Het hoofdstuk ‘Op pad in de stad’ laat je kennis maken met dieren, bomen en planten die in de stad voorkomen. Duidelijke beschrijvingen en foto’s geven veel ideeën mee zoals een sporenoverzicht waarmee je op ontdekkingstocht kunt gaan, een kaart met weerstypen en tips voor nachtelijke avonturen. De afvinklijst kan gebruikt worden om voor jezelf te bekijken wat je nog wilt beleven in jouw stadsavontuur.

Na het hoofdstuk ’Knutselwerken’, dat bomvol leuke en toegankelijke groene creatieve voorbeelden staat, gaat het laatste deel van het boek over ’Recepten’. Een ultieme ervaring kan het voor kinderen zijn als blijkt dat natuur ook eetbaar is bijvoorbeeld in een smoothie, in jam en in boter of dat je planten kunt gebruiken om er zalf van te bereiden en dat dat dus zomaar voor je voeten groeit. 

‘Leuke Groene Dingen Doen’ is een mooi verzorgd boek met veel inspirerende foto’s in kleur, kleine tips in de kantlijn maken dat je even geattendeerd wordt op details. Tussendoor staan ervaringsverhalen over wat natuur met je doet als kind, wat het boek ook heel persoonlijk maakt. Mooi is dat er ook aandacht is voor stilte, iets wezenlijks in de natuur. Al met al een rijk boek waarmee je in contact wordt gebracht met de natuur in je directe omgeving, of dat nu onder je voeten of boven je hoofd is. 

Kijk HIER naar een aantal voorbeeldpagina’s van het boek.

Met vriendelijke groene groet,

Ity Busstra-te Velde

www.dekleinetuinman.nl
ity@dekleinetuinman.nl

#81 Column door Jeanette van der Meulen

De kleine waarheid. 

door Jeanette vd Meulen

En zo bevinden wij ons precies op een kantelpunt! De wind uit het zuiden tovert ons landje met een handomdraai de lente in, maar met onze korte broek nog langszij en blauwe knieën worden wij de volgende dag verrast met sneeuw en een felle koude wind uit het noorden. Juist dan geniet ik want deze contrasten fluisteren over beweging en kondigen verandering aan. Laat maar schuren – denk ik- zo krijgen nieuwe knoppen op onverwachtse plekken de kans om door de stugge bast heen te breken. 

“Stuifsneeuw rukt aan de roze bruidsluier van de prunus en daagt in een felle jacht het zonlicht uit”

Tegelijkertijd is de angst voor het onbekende niet weg te redeneren: de witte vlekken op oude landkaarten werden ingetekend met de woorden “ hier zijn draken” oftewel pas op- gevaar! 

Ook op politiek maatschappelijk terrein schuurt en schuift het lekker door! Met een luie hoogmoed leek het of Nederland af was en wel zo`n beetje alles ontdekt. Maar afgelopen jaar laat een totaal ander beeld zien. Wat is dit? Gelukkig is ook de ecologie van de samenleving onderhevig aan betrouwbare natuurwetten. “Het tij keert het schip”: het wordt vloed, de boot komt los en ligt weer in het water met (hopelijk) een bekwame schipper achter het stuur. Beweging dus, nieuwe kansen en wellicht de hoogste tijd om het grote logge schip om te zetten in een vloot aan kleine wendbare bootjes. 

 “Geen spoor van een begin en geen uitzicht op een einde” zo definieerde James Hutton- Schotse geoloog uit de 18e eeuw de constante eeuwige kringloop. Oei…. hoe blijf je daarin overeind? Laat je niet ontmoedigen, die eeuwigheid is in jouw dagelijkse praktijk dichterbij dan je denkt: het kruispunt van horizontaal en verticaal ben je immers zelf. Dit kun je integreren in je leven van onder je eigen voetzolen en in je directe omgeving. 

Neem een voorbeeld aan de kringloop van de natuur… de kleine waarheid…. worteltjes groeien nooit vanuit de lucht maar altijd vanuit de bodem. En wat is er heerlijker dan sporen volgen en sporen uitzetten zoals de natuur dat doet! Je eigen- wijsheid volgen en die verbindingen binnen je bloed- eigen Niche leggen die van nature naadloos aansluiten. Omarm beperkingen want ook die geven richting aan de authentieke vorm die je zoekt. Oplettend en alert, net zo lang ambachtelijk blijven schuren en schaven tot je eigen kleine postzegel de contouren krijgt waar je blij van wordt. Richt je op produceren in plaats van consumeren, op maken in plaats van kopen, op ontwerpen in plaats van kopiëren van internet: persoonlijk en in contact! Nieuwsgierig naar een voorbeeld? Kijk dan naar “We gaan het maken”- TV programma d.d. 1-8-15-22 maart (Uitzending gemist) 

Nieuwe dag- nieuwe bestemmingen! Geen geplaveide wegen, alleen de blijdschap van je eigen ontdekkingstocht waarin onverwachts en onbekend opnieuw gewenst is. Nieuwsgierig naar hoe dit voelt en welke kracht het in je losmaakt: luister dan naar Anouk: “ It`s a new day” (Youtube) 

Als ik met de kinderen op pad ga dan ‘geef ik geen workshop” maar ga samen met hen op ontdekkingstocht. Ik neem bewust niets mee en verwacht dus geen enkele prestatie. Zo houdt iedereen (inclusief ikzelf) focus op wat wij tegenkomen: de uitdagingen onderweg en de interacties onderling. 

Voorbeeld: de kinderen zien een beestje onder een steen wegkruipen en willen weten of er nog meer wonen. We hebben geen schep meegenomen, een ventje komt met een stok aanlopen, hij moet geholpen worden door de anderen want de stok is te zwaar voor hem alleen. Ik steek de stok als een wig onder de steen en met z’n allen hangen wij op de stok en de steen rolt om. Natuurlijk “spelen” dus: wat de een kan, kan de ander niet, elkaar nadoen, krachten bundelen, initiatieven nemen, overleggen, leiding nemen en uitvoeren. Dan wordt elke dag een belevenis en kunnen zowel de kinderen als ikzelf nieuwe verhalen vertellen. Diversiteit en verbondenheid: persoonlijk en in contact… zoals in de natuur. Alle zintuigen vaardigheden en kwaliteiten in de groep worden aangesproken en komen tot hun recht. Innovatie avant la lettre met de worteltjes in de grond: de kleine waarheid! 

Mijn advies: neem een voorbeeld aan de kinderen en maak van je dagelijkse praktijk weer een belevenis: jij in de grote en de kinderen in de kleine wereld. … onze kleine waarheid. 

En zeg nou zelf… zijn wij bang voor draken?

#81 Blote voeten – lekker aardend

,

door Ity Busstra-te Velde | De Kleine Tuinman

Nu de lente is begonnen, komt ook langzaam de tijd weer in zicht om op blote voeten naar buiten te gaan. Kinderen doen dit vaak al uit zichzelf, als allereerste gaat de jas uit en vrij gauw daarna de schoenen en sokken, mits ze niet tegen gesproken worden door volwassenen op dat moment of al geleerd hebben dat het niet mag.

Heel jonge kinderen vinden het vaak heerlijk om op blote voeten te lopen, uitzonderingen daar gelaten. Ze genieten van zand tussen hun tenen, van het zachte gekriebel van het gras onder hun voetzolen, van water dat over hun voeten stroomt, van het gevoel van de zonnewarmte op de stenen en de kou van de schaduw onder een boom.

Maar op blote voeten buiten lopen, dat is niet meer zo eenvoudig als het klinkt. 

Voor heel veel kinderen is dat niet meer de normaalste zaak van de wereld, terwijl het zo gezond voor ze is. Als je een kind vraagt om op blote voeten verder te gaan ontstaat er vaak weerstand. Ze vinden het vies voelen of ze zijn bang om vies te worden, de ondergrond kriebelt of prikt en ze zien overal enge beestjes die zouden kunnen bijten of kriebelen. Zelfs gealarmeerde uitspraken kun je te horen krijgen: dat het echt niet mag van mama en, om het wat meer gewicht te geven, ook niet van de dokter.

Lopen op blote voeten is zo gezond. De voeten krijgen op natuurlijke wijze ondersteuning, ze bouwen kracht op en een beschermende huidlaag. Maar nog meer is het gezond omdat het je in direct contact brengt met de Aarde. De Aarde waarop wij lopen is niet eng en vies, het is zacht en rijk aan materialen die een brede zintuiglijke ervaring mee geven. Voor kinderen van wezenlijk belang.

Want dat is wat voeten zonder sokken en schoenen geven; de directe aanraking met de grond, de Aarde, de natuur. Ervaringen die meer mee geven dan je zo zou denken. Je voelt daadwerkelijk de Aarde, de warmte en de kou, de structuur; zacht en hard, ruw en glad, nat en droog. Je loopt daardoor bewuster op de ondergrond, je voetzolen vertellen je waar je bent. Je verbindt je meer met de plek waar jij je op dat moment bevindt.

Probeer het uit, leef het voor, laat het zien; lopen op blote voeten doet meer met je dan je denkt. Het geeft je een totaal andere ervaring van de natuur, van het buiten zijn. Geef het mee aan de kinderen, de tijd van het jaar is in zicht om er ruimschoots mee te experimenteren.

Daarnaast zijn er nog veel meer dingen die zo gezond en aardend zijn dat je ze de kinderen de komende seizoenen mee wilt geven. 

Hieronder een lijst van 20 natuurlijke ontmoetingen die elk kind toch ervaren zou moeten hebben voor het zevende jaar:

1. Aarde -> graven in het zand

2. Water -> springen in een waterplas

3. Lucht -> bladeren gooien in de wind

4. Vuur -> broodje bakken aan een stok boven een vuurtje

5. Lente -> boeketje wilde bloemen plukken

6. Zomer -> in je blootje spelen met zand en water

7. Herfst -> kastanjes en eikels verzamelen

8. Winter -> sporen volgen in de sneeuw

9. Kijken -> diertjes zoeken en vasthouden

10. Horen    -> vogels in de boom horen fluiten

11. Ruiken    -> kruidenblaadjes wrijven tussen je handen

12. Voelen    -> met blote voeten in het gras

13. Proeven -> zelf aardbeien plukken en opeten

14. Bewegen -> van een heuveltje rollen

15. 0-9 maand -> buiten slapen onder een boom

16. 9 maand -> zelf met je handen fruit eten

17. 14 maand -> slakken zoeken en bekijken

18. 1.5 jaar -> pluisjes van de paardenbloem blazen

19. Peuters -> plantjes water geven met een gieter

20. Kleuters -> kaboutersoep maken met planten in een oude pan

Wat ga je afvinken in het nieuwe jaar? De lijst en meer natuurinspiratie staan ook in het boek ‘Kaboutersoep en wonderblaadjes, zintuiglijke buitenavonturen voor baby’s, peuters en kleuters’, te koop via Springzaad of info@natuurlijk-geinspireerd.nl

#81 Boekrecensie: Frisse gids voor inspecties speelomgevingen

, , ,

door Fabian Brökelmann

Een compact handboek voor iedereen die bezig is met uitdagend speelplezier

Dit boek is een uitstekende en inspirerende inleiding voor mensen die interesse hebben in het thema veiligheid van speelomgevingen. Ook voor de wat meer ervaren inspecteur heeft het waarde als naslagwerk en als leidraad voor een volledige inspectie. En tenslotte zou ik het boek door zijn compactheid en toegankelijkheid zelfs aan uitbaters van speelterreinen aanbevelen die zich willen verdiepen in de materie of streven naar een gelijkwaardiger relatie met de inspecterende instanties – het is helaas toch nog vaak te zien dat de inspecteurs een klant ‘de norm’ of ‘de wet’ om de oren slaan en de klant vervolgens alles klakkeloos overneemt. 

Stap voor stap wordt de ‘droge’ materie omtrent de normenreeks EN 1176 uitgelegd en toegelicht. 

Want een speelomgeving kan best complex zijn gezien de beoordeling op risico’s. Door langzaam van begripsdefinitie naar toegankelijkheid naar gevaren naar specifieke toestellen steeds dieper in de materie te duiken worden de veiligheidsvereisten in de norm begrijpelijk en kan de lezer uiteindelijk een onderbouwd oordeel geven over het veiligheidsniveau van een bepaalde speelomgeving.

Geschreven is dit boek om het verouderde ‘handboek veiligheid van speelterreinen’ (3de editie) te vervangen. De nieuwe gids is minder omvangrijk, maar daardoor misschien wel attractiever om regelmatig te gebruiken als gereedschap. Het compacter maken heeft grote voordelen – maar brengt ook mee dat bepaalde onderdelen minder aandacht krijgen zoals de (methodiek van de) risicoanalyse.

De missie van de auteur is om de competentie van de inspecteurs te verhogen. Hiervoor is niet alleen de kennis nodig die hij in het boekje deelt, maar ook expertise die een inspecteur alleen in de praktijk kan opdoen. Verwacht dus niet dat je na het lezen een competente inspecteur bent. Maar je bent wel geïnspireerd om zelf expertise op te doen! De kennis die het boek deelt door commentaar en toelichting op de feiten uit de normenreeks EN 1176 zorgt ervoor dat je geen knecht van de getallen wordt die in de norm staan, maar dat de norm een uitstekend tool wordt waarmee jij je doel kan bereiken: zorgen voor een speelomgeving die kinderen uitdaagt en helpt om zich te ontwikkelen zonder dat ze hierbij zijn blootgesteld aan risico’s die niet aanvaardbaar zijn. 

De (ongeduldige) lezer die nog niet bekend is met de materie zal misschien geneigd zijn om het intro van 20 pagina’s over te slaan, maar als je meer begrijpt van de materie dan snap je steeds beter waarom het belangrijk is om de achtergrond van normen en van de hele veiligheidsdiscussie te kennen voordat je een norm (als gereedschap) gebruikt.

Wie de auteur al live gehoord heeft weet dat zijn afkeer tegen het blind opvolgen van regels regelmatig naar voren komt. In de (intro) tekst is hij hiermee iets terughoudender dan in een lezing, maar gelukkig zorgt deze zelfbewuste attitude nog steeds voor een verfrissende sfeer die de lezer ook uitdaagt om zelf stelling in te nemen. De realiteit is immers niet zwart – wit. En ook de norm wil dus niet blind gevolgd worden maar genuanceerd begrepen en gebruikt als gereedschap.

De illustraties zijn leuk en duidelijk. Het layout is voor mijn smaak een beetje wild, maar door het consequente gebruik van drie kleuren is het geheel wel overzichtelijk en vindt men uiteindelijk goed de weg naar de gezochte informatie. 

De uitvoering als ringband is niet allee handig om het in het veld te gebruiken. Dit boek straalt daarmee ook de sfeer van gereedschap en werk uit.

Uitgegeven is het boek door Speelom, onderdeel van het Belgische Kennis- en Expertisecentrum ‘Kind & Samenleving’. Wat de nationale wetgeving betreft vertrekt de gids van het Belgische model. De essentie van het boek gaat echter om de Europese normenreeks EN 1176 die in Nederland hetzelfde doel moet ondersteunen dan bij onze zuiderburen: speelomgevingen te realiseren waarin kinderen al spelend fysieke, sociaal-emotionele, zintuiglijke, cognitieve en communicatieve vaardigheden kunnen ontwikkelen zonder onaanvaardbare risico’s te lopen.

Een addendum dat ingaat op aspecten van de Nederlandse wetgeving is in de maak.

Bestellen kun je het boek hier: https://k-s.be/publicaties/

#81 Springzaad werkt mee aan de Groene Revolutie Zeeland

, ,

Schoolpleinen of groene plekken aangrenzend aan de school spelen een sleutelrol in het versterken van de (her)verbinding van kinderen en natuur in deze tijd. IVN Zeeland, GGD Zeeland en de Hogeschool Zeeland hebben daarom in 2020 het project ‘de Groene (r)evolutie Zeeuwse Schoolpleinen’ in het leven geroepen. De ambitie is dat binnen maximaal 1 schoolgeneratie álle Zeeuwse scholen de beschikking hebben over hun eigen groene speel- en leerplek.

Dit jaar werkt Springzaad mee aan de Groene Revolutie.

In 2021 is het idee ontstaan om dit jaar de Groene Revolutie Zeeuwse Schoolpleinen te ondersteunen met hoveniers en ontwerpers die de uitgangspunten en visie onderschrijven, over de nodige kennis beschikken en deze in de praktijk kunnen vertalen naar de scholen. Hiervoor is een mailing verstuurd naar hoveniers en ontwerpers via partners en via scholen die het afgelopen jaar met deze partijen hebben samengewerkt. In een online pitch hebben deze bedrijven hun visie en aanpak kunnen presenteren aan een kritisch publiek bestaande uit vertegenwoordigers van IVN Zeeland en Zuid-Holland, Jantje Beton en Stichting Springzaad.

Om de gekozen ‘preferred partners’ extra handvaten mee te geven in hun werk en ze de mogelijkheid te bieden hun eigen kennis verder te verdiepen krijgen zij de Springzaad cursus ‘Kennismaken met Groene schoolpleinen’ aangeboden. Deze twee-daagse cursus wordt gegeven door Springzaadpartners Petra Wevers (Krachtig Buiten) en Jan de Vries (Grijs kleurt Groen) en zal plaats vinden op verschillende reeds gerealiseerde groene schoolpleinen in Veere, Middelburg en Rotterdam.

Hier meer informatie over de Groene Revolutie en de cursus:

https://www.ivn.nl/groenerevolutiezeeland/groene-revolutie-zeeuwse-schoolpleinen
https://www.ivn.nl/groenerevolutiezeeland/cursus-kennismaken-met-groene-pleinen-en-buurten

De ‘preferred partners’ hebben voorrang bij de inschrijving, maar mits er plekken beschikbaar zijn, kunnen ook andere deelnemers zich inschrijven.

Vorige week heeft de Kick-off Groene Revolutie 2021 plaatsgevonden.

Voor de scholen die een plan hadden ingediend om in aanmerking te komen voor subsidie was het een spannend moment.

Uiteindelijk zijn de winnende scholen bekend gemaakt en kregen ook de verliezende scholen 4 bomen geschonken voor hun schoolplein.

Voor de winnende scholen, heel veel succes met de realisatie van het groene schoolplein en voor de verliezende scholen, zoals Gedeputeerde mevrouw Pijpelink zei: Ze gaat haar best doen voor een nieuwe subsidieronde in 2022 en laat je niet kisten ga toch gewoon vergroenen want het is super belangrijk!