Ik bevind mij in de bevoorrechte positie dat ik slechts twee minuten lopen van het Paradijs af woon. Weliswaar de naam van het winkelcentrum bij mij in de buurt, maar toch! Bij de ingang op het plein staat een standbeeld  “De Engel”( zie foto) Ik moest haar leren kennen -dat is waar! Maar zoals nu tijdens de donkere dagen voor Kerst, geeft zij voor wie horen wil haar geheim prijs.  

Zo ook bij mij toen ik mij om half 5 over het schemerende plein haastte voor m`n laatste boodschappen.  Een rukwind trok aan mijn jas en ik hoorde “Pssst….heb je even tijd om naar mij te luisteren?” “Graag”, antwoordde ik….”ben benieuwd waarom jouw maker je de naam engel meegegeven heeft.” 

Haar verhaal stond bol van tegenslag en pijn, het tegenovergestelde van wat ik verwacht had. “Au”… zei ik meelevend en concludeerde…. “dus vanaf dat moment was je gehandicapt?” “Jazeker” vertrouwde zij mij toe, “ik had veel tijd nodig om te herstellen en realiseerde mij dat ik niet alleen nooit meer zou kunnen vliegen, maar dat ook mijn hoop vervlogen was. Totdat mij iets prachtigs overkwam. Het was net als nu tijdens de donkere dagen voor Kerst. Middenin de nacht, dwars door het nachtblauw heen, straalde een heldere spot wit licht regelrecht op mijn kruin. Ik voelde de warmte door mijn lijf trekken en elke cel werd geraakt. Even onverwachts als het gekomen was trok het zich terug. Wegebbend fluisterde het in mijn oor: “perfect hoef je niet te zijn lieverd, als je het licht maar door de imperfectie heen laat schijnen”.   

“Sindsdien voel ik mij heler dan ooit,” zei de engel, ‘ook al mis ik een kop en een vleugel! En dit wil ik doorvertellen aan iedereen die het horen wil.” “Dank je wel,“ zei ik ontroerd… “nu herken ik de engel in je en begrijp waarom jouw maker je deze naam meegegeven heeft.’  

Dit sprookje verhaalt over de kracht van het licht dat het samenspel met  het duister zoekt. Wij mensen weten van kleins af aan dat wij bang zijn voor het donker, maar ook alleen licht verdragen wij van nature niet. Een combinatie van licht & donker is altijd nodig voor zowel schaduw als vorm.  Contrasten horen  bij ons, dat is leven op aarde. Vandaar dat de engel in bijbelverhalen zichzelf altijd aankondigt met “Vreest niet!”.

Kerst anno 2021 … “Komt verwondert u hier mensen” … verwonderen over iets nieuws- iets prachtigs. Het kerstkind lijkt als eersteling een nieuwe tijd aan te kondigen, zoals in de natuur een nieuwe soort met gejuich ontvangen wordt. Maar zijn de engelen dan te vroeg ingevallen met “Vrede op aarde?” Ik denk het niet…  door hen werd  namelijk herkend en bezongen dat het eerste “zaadje” van vrede op aarde ingeplant was. Vervolgens moet elke nieuwe soort weerstanden opheffen en in tijd en ruimte voet aan de grond krijgen. Letterlijke betekenis van Jeruzalem is niet voor niets “nog te beërven vrede- ofwel de vrede die nog moet komen”. 

De manier waarop wij vrede proberen te bereiken moet m.i. wel tegen het licht gehouden worden.  Zolang wij namelijk de illusie blijven koesteren dat dit op eigen kracht bereikt kan worden, blijft de vrede onbereikbaar. Waarom nog langer tijd & energie verdoen en achter perfectie aanjagen- contrasten oplossen, te jij- bakken, te kissebissen & in wij/ zij denken blijven hangen? Laat los en laat je verbeeldingskracht de vrije loop, verbreed je basis naar meer waarheden- leg verbindingen en kijk opnieuw. Dromen zijn namelijk geen bedrog maar leiden ons naar een andere realiteit. Op zo`n manier leven is een stuk leuker, dan ga je verlangen naar verandering – vooruit stormen- want je weet dat er op je gewacht wordt. 

Zo hoorde ik Angela Merkel in haar afscheidsspeech uit de grond van haar hart iedereen bedanken voor het vertrouwen dat men in haar gesteld had. En als wens gaf zij ons mee:” Fröhlichkeit im Herzen”. Dit ontroerde mij, zo nederig en menslievend, zo respectvol naar alle contrasten.

Zou het echt zo kunnen zijn dat als wij onze contrasten in het licht zetten wij ons ook weer heler gaan voelen dan ooit tevoren? Zou het zo kunnen zijn dat dan vrede en verbinding tot leven komt en op aarde kan gaan groeien, bloeien en vermeerderen? Dat zou geweldig zijn!

Wij gaan een mooie tijd tegemoet waarin je de wonderen van de donkere dagen van Kerst kunt laten  rijpen en met verbeeldingskracht gaat inzien hoe dit in jouw leven gestalte kan krijgen. Dat wens ik je van harte toe… op pad gaan met een blij hart en een reset 2022. 

Jeanette van der Meulen