#94 Column: Berichten uit de polder
Nieuw leven voor de Wilde Weelde Floriade Expo tuin
Door: Jeanette Vermeulen
Nog niet zo lang geleden is er vanuit Wilde Weelde vakmanschap en aandacht gestoken in het
concept Growing green cities- Floriade 2022. Met een drieluik aan artikelen: Spiraalverhaal, Golf in de polder en Planten maken de tuin (Oase nr. 126) werd hier in de volle breedte verslag van gedaan.
De basis van het ontwerp is de spiraal: een vlakke kromme met een constante tussenruimte die zich ronddraaiend om een punt steeds verder van dat punt beweegt. In het verlengde van de spiraal is de prominent aanwezige golvende bank ontworpen, die over het Weerwater heen contact maakt met het stadshart van Almere. ‘Met dit concept van de tuin nodigen wij de bezoeker uit via een meedraaiend pad tot in het midden de tuin te verkennen’ aldus ontwerper Emiel Versluis- Vis a Vis ontwerpers.
Een klein jaar na de sluiting van de Floriade loop ik met mijn zus door de Wilde Weelde tuin. De
glamour van de Floriade is uitgedoofd. In de media wordt ‘the day after’ gevierd en het financiële debacle in de spotlight gezet. Maar wij zien de andere kant, een prachtige variatie aan soorten, die zich een definitieve plek toe eigenen in de zware Almeerse klei. ‘Voor het eerst is er een generatie die ervoor kiest om in Almere te blijven wonen’, zegt mijn zus. En ja, dát betekent wel iets: er is samenhang ontstaan en Almere gaat een ‘eigen smoel’ krijgen. Samen beslissen wij dat wij dit pareltje aan het Weerwater willen behouden en omarmen.
Maar hoe? Ik besloot de spiraal van Emiel inderdaad terug te lopen. Mij niet verder weg van maar juist dichter naar het centrale punt van de spiraal te bewegen. Terug naar het concept: ‘avant la lettre’. Zo trof ik Peter Zwager die mij in contact bracht met Emiel en Franne en mij vertelde over de mooie dagen van het aanlegtraject.
Na afloop van de Floriade werd de tuin weer in de handen van gemeente Almere gelegd.
Terug naar Almere dus en op zoek naar aanknopingspunten. Iedereen die ik sprak omarmde
weliswaar de tuin maar het ontbrak aan bundeling en initiatief. Het geld was op en vooralsnog bleef het uitgangspunt om de tuin te laten verwilderen. Maar elke keer als ik met mijn zus rondliep, spraken wij enthousiaste bewoners van Almere die dit plekje in hun hart hadden gesloten en graag mee wilden helpen om het te behouden. En zeg nou zelf, verwildering kan dan toch niet het laatste woord zijn.
Ik besloot de gemeente te benaderen: een gesprek met de beleidsmedewerkster, zelfbeheer en
groenvoorziening. Opnieuw iedereen positief over de Wilde Weelde tuin. Ik bood hen vrijwilligers en vroeg daarvoor een coördinator terug, dan zouden wij aan de slag kunnen gaan. Ook Aeres hoveniersopleiding had ik bereid gevonden om leerlingen in te zetten als praktijkplek voor hun opleiding.
En zó is het gegaan. Dertien juni 2024 gingen wij van start met een groepje vrijwilligers en de klas 2g4 van Aeres. Wij hebben brandnetels getrokken uit de voedselbank en terug gedrongen naar het ruige stuk bij het Weerwater. Het oprukkende riet en de zaailingen van de els maakten wij een kopje kleiner. En al vlug golfden alle plantensoorten in hun natuurlijke verscheidenheid ons tegemoet.
Een succeservaring voor iedereen!
De stad je 2e natuur komt op stoom in Almere en wie weet zet de deining van dit moment zich – vanuit de belofte van de golvende bank- om tot een golfslag in de polder!
m