#83 Column: Ik zie ik zie wat jij niet ziet. En dat is……
” …. dat het hart van de mens zich verhardt zodra zij van de natuur afdwaalt…. dat gebrek aan respect voor groeiende, levende dingen resulteert in gebrek aan respect voor de medemens. … dat wij uit de natuur de waarde en kracht van diversiteit kunnen leren… en dat het tijd wordt dat wij dit in ons dagelijkse (samen) leven een plek geven. Dit is wat de heemvolkeren zien als zij naar onze Westerse maatschappij kijken ( uitspraak Lakota indianen) Een richtingaanwijzer dus om ons uit het labyrint terug te knokken naar de hoofdweg. Hoe werkt dit in de delta van onze Hollandse realiteit?
In de slootkant & bermen is deze blauwdruk bij flora en fauna nog altijd aanwezig: hoe groter de soortenrijkdom hoe sterker de overlevingskans- groei bloei vermeerdering en bijbehorende Niche die nodig is om te overleven. Welk systeem van denken en (samen) leven spiegelt de natuur ons voor? De mens volgt de natuur of andersom- wie is eigenlijk leidend en wie volgend? Zonder na te denken volgen wij als vanzelfsprekend eb & vloed, dag & nacht… en in de winter laten wij het wel om een zomerjurk aan te trekken. Wat is erop tegen om op veel meer terreinen de natuur als blauwdruk te volgen?
Tijd om te snoeien lijkt mij, terug stappen naar de kracht vanuit wortel en stam. Terug in de geschiedenis- zevenhonderd jaar – werd de urgentie van verandering ook zo gevoeld: de Renaissance ( letterlijk wedergeboorte) Leonardo da Vinci leefde het ons voor: hij ging naast een rivier zitten om te zien hoe de stroom van het water liep, observeerde de vleugels van een vogel en het vallen van een steen. Hij tekende alles wat hij zag om zijn eigen observaties oplettend te volgen en zo puur mogelijk weer te geven. Zo spiegelde hij ons nieuwe beelden voor waar nog geen woorden voor bestonden.
Zie het als een inburgeringscursus, een zoektocht naar een nieuwe gezamenlijke taal. Het is weer tijd om “van het padje af te gaan en buiten de lijntjes te kleuren”. Ofwel de wereld om je heen af te pellen naar “loose parts” om nieuwe combinaties mogelijk te maken. Kijk ter inspiratie eens naar het TV programma “Anna`s brains”- maandagavond 20.25 uur- NPO 3.
En wie zijn dan de helden van onze eigen tijd? Puur persoonlijk natuurlijk maar ik neem jullie graag even mee naar mijn helden 2021: de ontwerpers van de Dutch design week. Mijn kleinzoon van 13 jaar noemt hen de uitvinders en gelijk heeft hij. Zij zoeken met het thema “The Greater Number” een antwoord op de ongebreidelde groeiverslaving. Centraal staat het zoeken naar en ontwerpen van systemen waarin natuur, welvaart, zorg en gelijkheid een geheel vormen- inclusief en divers. De bomen kunnen immers niet ongestraft de hemel in blijven groeien. Zo zijn ”M`n liefje m`n liefje wat wil je nog minder/ It`s in our nature en One size won`t fit all “ richtingaanwijzers die beter aansluiten bij onze tijd.
En de andere held van 2021 ben je natuurlijk zelf, want daar kan het alleen vandaan komen. Zoek het dan vooral niet te ver, beperk je tot onder je voeten- boven je hoofd, naast je, achter je en voor je. Een simpel voorbeeld: ….gisteren in de bus op weg naar Leiden viel mijn oog op twee knoppen naast elkaar op dezelfde hoogte: eentje met een plaatje van een oude man met een stok en een rode stopknop voor “gewone” mensen- “waarom” vraag ik mij dan onmiddellijk af. Vervolgens- op het perron- zie ik op de display dat mijn trein op alle stations naar Leiden stopt.… maar waarom in vredesnaam deze trein een Sprinter noemen? Dan voel ik mij toch echt vreemdeling in eigen land.
Nee…. dan toch maar weer terug naar onze allerkleinsten. Die zodra zij kunnen praten ons het hemd van het lijf blijven vragen, niet op zoek naar de spelregels van het leven maar naar de natuurlijke verbindingen meegekregen in hun DNA. Ik wil jullie uitnodigen “het waarom vragen” niet af te leren en ongehoord, schaamteloos een leven lang door te blijven vragen naar het waarom- waarom- waarom en hoezo?! Wat zie je en wat valt je op, opnieuw leren kijken en natekenen. Je bewust worden van je eigen manier van denken en dit onder woorden leren brengen. Jezelf gaan begrijpen en realiseren wat je hierbij allemaal overslaat. Want wat jij ziet, ziet een ander niet- wat jou boeit, boeit een ander niet. Soeverein en anders durven zijn en vanuit die laag pas delen met anderen…. dat is de diversiteit die bedoeld wordt.
De realiteit redt altijd hoe beschamend de correctie ook is, maar als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat. Daarom tekende Leonardo Da Vinci wat hij zag want voordat je het weet ben je bezig met te bedenken wat je ziet. Verandering gaat namelijk vanzelf in de natuur, en volgt het autonoom proces van het leven zelf. Onze opdracht is opnieuw nauwkeurig te observeren hoe de opgebouwde potentie- zonder te pushen- eigen vorm aanneemt. Met lef en verlangen zoeken naar nieuwe aantrekkelijke vormen, nieuwe inclusieve ideeën gekoppeld aan de natuurwetten, die geen antwoord geven op hoe iets werkt maar hoe iets blijft werken omdat het leven er weer doorheen mag klotsen.
Of is onze angst voor verandering groter dan de nieuwsgierigheid naar wat wij niet weten?
Auteur: Jeanette van der Meulen
